Μια φορά κι έναν καιρό ήταν τρία μικρά γουρουνάκια που ζούσαν ξέγνοιαστα κι ευτυχισμένα με τη μαμά τους. Όταν μεγάλωσαν τους είπε η μαμά τους “τώρα παιδιά μου μεγαλώσετε και πρέπει να πάτε να ζήσετε τη ζωή σας χωρίς εμένα. Θα πάρει, λοιπόν, καθένα τα πράγματά του και θα πάτε να φτιάξετε από ένα σπίτι να ζήσετε. Και προσοχή ε! Το σπίτι που θα χτίσετε πρέπει να είναι γερό για να μη μπορεί να το γκρεμίσει ο κακός ο λύκος και σας φάει”.

Πήρε, λοιπόν, το κάθε γουρουνάκι το δρόμο του. Το πρώτο συνάντησε έναν κύριο που πουλούσε άχυρα. Σκέφτηκε, λοιπόν, “γιατί να κάθομαι να δουλεύω σαν το σκυλί, ας φτιάξω μάνι μάνι ένα σπίτι με άχυρα”. Κι έτσι αγόρασε τ’άχυρα κι έφτιαξε ένα σπίτι.

Το δεύτερο γουρουνάκι βρήκε πρόχειρα κάτι ξύλα. Σκέφτηκε κι αυτό “τα ξύλα γερά δεν είναι, με αυτά θα φτιάξω το σπιτάκι”.

Το τρίτο γουρουνάκι, όμως, το πιο γνωστικό απ’όλα, κάθησε κι έχτισε ένα σπιτάκι με τούβλα.
Ο κακός ο λύκος μυρίστηκε τα γουρουνάκια. Πάει στο σπίτι του πρώτου και χτυπάει. Τοκ τοκ τοκ
"Ποιος είναι;", ρώτησε το γουρουνάκι.
"Γουρουνάκι άνοιξέ μου να μπω μέσα", αποκρίθηκε ο λύκος.
"Πριτς που θα σ’ανοίξω. Να με φας!"
"Δε μ’ ανοίγεις; Τότε κι εγώ θα φυσήξω με τη μύτη και στη στιγμή θα σου γκρεμίσω το σπίτι".

Κι ο λύκος φύσηξε και τα άχυρα σκορπίστηκαν στον αέρα. Το γουρουνάκι έτρεξε και ζήτησε καταφύγιο στο δεύτερο αδελφάκι του. Έρχεται κι ο κακός ο λύκος και χτυπάει την πόρτα.
Τοκ τοκ τοκ
"Ποιος είναι;", ρώτησε το δεύτερο γουρουνάκι.
"Γουρουνάκια ανοίξτε μου να μπω μέσα.", αποκρίθηκε και πάλι ο λύκος
"Πριτς που θα σ’ανοίξουμε. Να μα φας;"
"Δε μ’ ανοίγετε;! Τότε κι εγώ θα φυσήξω με τη μύτη και στη στιγμή θα σας γκρεμίσω το σπίτι".

Κι ο λύκος φύσηξε και τα ξύλα σκορπίστηκαν στον αέρα. Τότε τα γουρουνάκια έτρεξαν γρήγορα, γρήγορα και ζήτησαν καταφύγιο στο σπίτι του άλλου αδελφού. Έρχεται ο κακός ο λύκος και χτυπάει την πόρτα.
Τοκ τοκ τοκ
"Ποιος είναι;" ρώτησε το τρίτο γουρουνάκι.
"Γουρουνάκια ανοίξτε μου να μπω μέσα.", αποκρίθηκε για μια ακόμη φορά ο λύκος.
"Πριτς που θα σ’ανοίξουμε. Να μα φας;"
"Δε μ’ ανοίγετε! Τότε κι εγώ θα φυσήξω με τη μύτη και στη στιγμή θα σας γκρεμίσω το σπίτι."

Τότε άρχισε να φυσάει και να ξεφυσάει με όλη του την δύναμη. Όμως το σπίτι ήταν πολύ γερό και μετά από κάποιες ώρες, ο λύκος κατάλαβε ότι δεν πρόκειται να καταφέρει τίποτα έτσι. Κάθησε λοιπόν και σκέφτηκε ότι για να φάει το γουρουνάκι θα πρέπει να το ξεγελάσει.

Σκέφτηκε λοιπόν να μπει από την καμινάδα του σπιτιού και να φάει τα γουρουνάκια! Το γουρουνάκι όμως μέχρι ο λύκος να ανέβει στην σκεπή, άρπαξε γρήγορα μια μεγάλη κατσαρόλα και την γέμισε νερό. Άναψε όσο πιο γρήγορα μπορούσε μια δυνατή φωτιά στο τζάκι και έβαλε από πάνω την κατσαρόλα. Όταν ο λύκος ήταν έτοιμος να μπει στην καμινάδα το νερό είχε ήδη αρχίσει να βράζει. Έτσι, όταν ο λύκος μπήκε στην καμινάδα, έπεσε με φόρα μέσα στην κατσαρόλα με το βραστό νερό και κάηκε.

Έτσι, τα γουρουνάκια ξεφορτώθηκεαντον κακό λύκο και από τότε έζησε αυτό καλά και εμείς καλύτερα!